ساعتی در اسلو برای نسرین ستوده

Demonstration for Nasrin Sotoudeh in Oslo

Amnesty invites all to a demonstration for Nasrin Sotoudeh outside the Iranian Embassy in Drammensveien, Oslo on Friday, November 9, 11:00. We will demand her immediate release and hand over the pictures from our "Free Nasrin"-photo campaign.

Nasrin Sotoudeh is an Iranian lawyer imprisoned for defending human rights. She has been on a hunger strike since October 17 and has recently been transferred to solitary confinement in Evin prison.
Join us at the demonstration in support and solidarity of Nasrin and

 the other victims of human rights violations in Iran.

حامیان مادران شهر موس فعالیت خود را آغاز نمود.

حامیان مادران شهر موس فعالیت خود را روز 9 نوامبر به طور رسمی آغاز نمود. این حرکت خودجوش و عدالت جویانه در راستای سه هدف عمده شکل گرفته است. حامیان در حالی حرکت خود را آغاز نموده است که خبر کشته شدن ستار بهشتی منتشر و مادری دیگر داغدار گشته است و همچنین نسرین ستوده در 24 روز اعتصاب غذای بسر می برد. بسیاری از ایرانیان به جرم دگر اندیشی در زندان هستند و بسیاری جان خود را به این علت از دست داده اند. حامیان موس خواهان آزادی کلیه زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و سپردن آمران و عاملان آن به دست عدالت است . حامیان مجازات اعدام را نیز حکمی غیر انسانی دانسته و خواهان لغو این حکم می باشد.

• رضا شهابی در صورت پرداخت هفت میلیون تومان جریمه نقدی اول فروردین سال ۹۳ آزاد می شود.
  
  
  

وضعیت نسرین ستوده وخیم است

رضا خندان، همسر نسرین ستوده «تصورم من این است که مسولان نه تنها تلاشی برای شکستن اعتصاب غذای نسرین نمی‌کنند بلکه بدشان هم نمی‌آید که او کارش به جای خطرناک بکشد و همچنان اعتصابش را ادامه دهد. مسولان در این مدت نه تنها به یکی از خواسته‌های نسرین عمل نکرده‌اند بلکه حتی از ملاقات حضوری بچه‌هایش با نسرین روز یکشنبه خودداری کردند. در این شرایط حساس ما اگر اجازه داشتیم او را از نزدیک بیینیم و صحبت کنیم شاید موفق می‌شدیم که او را از ادامه اعتصاب منصرف کنیم.»

همبستگی با مبارزات کارگری علیه فقر، علیه جمهوری اسلامی

در مقابل فقر و فلاکت بیسابقه ای که جمهوری اسلامی به کارگران و اکثریت عظیم مردم تحمیل کرده است، جنبش کارگری در ماههای اخیر قدم های مهمی به جلو برداشته است. از اعتصابات کارگران پتروشیمی های ماهشهر تا طومار بیست هزار امضا برای افزایش دستمزد، از اعتراضات باشکوه کارگران بازنشسته ذوب آهن اصفهان تا مبارزه قدرتمند کارگران صنایع فلزی تهران و تحصن کارگران بنیان دیزل تبریز و مبارزه معلمان و دهها اعتراض و اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران مراکز مختلف در سراسر کشور، گوشه ای از مبارزات طبقه کارگر است که علیه گرانی و فقر و فلاکت سنگربندی میکند.

 

پابپای تحمیل فقر و بیکاری و گرسنگی به مردم، جمهوری اسلامی مدام در حال دستگیری فعالین کارگری و پرونده سازی علیه آنان است. دهها فعال کارگری و معلمان فعال یا در زندان بسر میبرند و یا احضار و بازجوئی میشوند، علیه شان پرونده سازی میشود و به تشکل هایشان حمله میشود. ماشین اعدام جمهوری اسلامی نیز با شدتی بیش از گذشته مشغول آدمکشی است تا فضای ارعاب را تکمیل کند و مانع به میدان آمدن توده های وسیع کارگران و مردم زحمتکش شود. علیرغم همه این اقدامات، اعتراضات گسترش می یابد و فعالین کارگری شجاعانه در صف مقدم این مبارزات و در صف مقدم تلاش برای متشکل کردن کارگران به فعالیت ادامه میدهند و هرروز فعالین بیشتری پا به این میدان میگذارند.

در چنین شرایطی ایرانیان مقیم خارج باید با تشکیل اجتماعات اعتراضی برای آزادی کارگران زندانی و فعالین جنبش های حق طلبانه به میدان بیایند و ضمن اعلام همبستگی با جنبش کارگری، به فقر و فلاکتی که جمهوری اسلامی به مردم تحمیل کرده است و به اعدام و توحش قاتلان حاکم دست به اعتراض بزنند و به مبارزه مردم در داخل کشور برای سرنگونی جمهوری اسلامی یاری رسانند.

ایرانیان مقیم خارج باید با مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه در ایران اعلام همبستگی کنند و خواهان آزادی فوری رضا شهابی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم زاده، مهدی فراحی شاندیز، عبدالرضا قنبری، رسول بداغی و سایر کارگران و معلمان زندانی و کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی شونند.

.

بار سنگین تحریم بر دوش بیماران مبتلا به امراض خاص

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به تاثیر تحریم ها بر بیماران خاص در ایران می پردازد که درمانشان وابسته به داروهای وارداتی است. این گزارش از علی، شهروند ۲۶ ساله تهرانی می گوید که در داروخانه هلال احمر در تهران هفته هاست به دنبال داروی «هرسپین» می گردد برای مادرش که مبتلا به سرطان سینه است و به تازگی شیمی درمانی را تمام کرده است. مسئولان می گویند حدود ۶ میلیون بیمار که بسیاری از آنان به سرطان مبتلا هستند، از کمبود دارو در رنجند.

هرسپتین مانند بسیاری از داروهای ساخت کشورهای غربی در نتیجه تحریم های عمدتا آمریکا علیه ایران در کشور نایاب شده است. همه روزه بیماران و یا خانواده هایشان در مقابل داروخانه های خاص در تهران صف می کشند. آنان مبتلا به سرطان، هموفیلی، تالاسمی، و نارسایی کلیه هستند که به داروهای خارجی وابسته اند. داروهایی که دیگر عرضه نمی شود.

پزشکان، بیماران، و مقامات ایرانی می گویند ممنوعیت مراودات مالی آنقدر موثر است که حتی دارو و تجهیزات حیاتی پزشکی که در فهرست تحریم نیستند نیز به ایران صادر نمی شوند. در نتیجه تحریم ها، کالاهای خارجی کمیاب شده و ارزش ریال ایران به شدت سقوط کرده است.

علی می گوید: «مادرم، خانواده ما و دیگر بیماران در یک میدان جنگ سیاسی گرفتار شده ایم. ما در برنامه اتمی ایران هیچگونه نقشی نداریم. ما قربانی هستیم.»

نیویورک تایمز به نقل از یک زن ۷۲ ساله که سه روز از صبح زود در بیمارستان ۱۳ آبان تهران حاضر شده تا داروی سرطانش را بگیرد یاد می کند که هر روز دست خالی برمی گردد. و از یک زن ۵۳ ساله دیگر که از اراک آمده تا برای یکی از فامیل که تحت شیمی درمانی است دارو تهیه کند. او می گوید «امیدش را از دست داده است.» بیماران به خدا توکل می کنند و همزمان دولتمردان خودی و ایالات متحده را مسئول وضعیت نابسامانشان می دانند.

باراک اوباما می گوید مردم ایران باید رهبران خود را سرزنش کنند و همزمان علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی بارها گفته که تنها مقاومت در برابر غرب به پیروزی منجر می شود.

با آن که تحریم های یک جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران شامل دارو و تجهیزات پزشکی و مواد غذایی نمی شود، شرکت های مایل به همکاری با ایران باید مجوز مخصوصی را از دفتر کنترل سرمایه های خارجی در وزارت خزانه داری آمریکا دریافت کنند. این قانون ماه گذشته تسهیل شد به این معنا که شرکت ها دیگر لازم نیست «مورد به مورد» مجوز بگیرند.

اما تاثیر چنین اقدامی واضح نیست زیرا صادر کنندگان همچنان در مراودات پولی با مشکل مواجهند. در واقع، فارغ از آن که کالای مورد نظر چیست، هیچ بانک آمریکایی یا اروپایی حاضر نیست در نقل و انتقال پول با ایران وارد شود. وزارت خزانه داری آمریکا پیشتر بانک های غربی، از جمله HSBC و استاندارد چارتد را به دلیل همکاری با ایران جریمه کرده است.

یک دیپلمات غربی در تهران به روزنامه نیویورک تایمز گفت: «بانکها یا می ترسند و یا می گویند معامله با ایران به زحمتش نمی ارزد.»

فاطمه هاشمی، مدیر بنیاد خیریه بیماری های خاص و فرزند اکبر هاشمی رفسنجانی، می گوید سازمان متبوعش سال گذشته عمدتا مشغول جمع آوری ماشین آلات دیالیز برای بیماران کلیوی و همچنین داروهای سرطانی بوده است.

خانم هاشمی می گویند علاوه بر کمبود دارو، تجهیزات بیمارستان ها به دلیل نبود قطعات یدکی  درست کار نمی کنند و مواد اولیه وارداتی در شرکت های داخلی داروسازی ته کشیده است.

اما خودی ها و منابع داخلی صنعت دارو از یک مشکل دیگر خبر می دهند: فساد. هفت سال واردات عمده نه تنها ایران را وابسته به شرکت های خارجی کرده بلکه طبقه ای ازمسئولان «سوداگر» را تشکیل داده که از واردات دارو سودهای کلان به جیب زده اند.

یک تهیه کننده دارو که نخواست نامش فاش شود به نیویورک تایمز گفت: «پس از سه سال سرمایه گذاری و تلاش، آماده تولید و بهره برداری بودیم اما متوجه شدیم که عموزاده یک مقام ارشد در وزارت بهداشت، که خود پیش از تحریم ها، وارد کننده
عمده دارو از اروپا بود مجوز ما را صادر نکرد.»

این تولید کننده داروهای مهم سرطان می گوید: «خودخواهی برخی از آدم ها دهشتناک است. مواد اولیه دارد از بین می رود اما هنوز حاضر نیستند به ما مجوز تولید دارو در داخل را بدهند.»